Tasmanië en het noordereiland van Nieuw Zeeland
Door: Susanne
Blijf op de hoogte en volg Susanne
13 Mei 2016 | Nieuw Zeeland, Wellington
Jullie zullen wel versteld staan dat er zo snel een nieuw verslag geschreven is! Maar ik kan jullie de vele gebeurtenissen van de laatste weken natuurlijk niet ontnemen!
Op 18 april afscheid genomen op mijn werk in het Carrington Hotel. Een ontzettend lieve kaart gehad en mooie bloemen. Maar een echt afscheid was het nog niet want de planning is om in juni weer terug te komen. Op 19 april om 3 uur ’s nachts mijn bed uit om op tijd te zijn voor mijn vlucht naar Tasmanië. De eerste dag in Hobart rondgewandeld, de brug bewonderd en genoten van de zon. Opgehaald door Jump Tours waar we met 7 personen de eerste dagen doorbrachten. Door de herfst hebben de bomen allerlei verschillende kleuren en de autorit van Hobart naar Tullah de hele weg naar buiten gekeken om al het moois te bewonderen. Gestopt voor een wandeling, een waterval en een Pademelon (soort kangoeroe) gespot. De tweede dag van de tour regende het de hele dag. De wandeltocht was dan ook behoorlijk nat maar de waterval en super hoge touwbrug maakten een hoop goed. Veel lol gehad op de zandduinen waar we op de gekste manieren van af sprongen. Nat, koud en met zand overal zagen we er niet al te best meer uit totdat we in een super koud meer sprongen, daarna gloeide ik helemaal! Op de derde dag zag je duidelijk dat het gevroren had maar de zon was ook ruimschoots aanwezig. Het beklimmen van Cradle Mountain stond op het programma. Vanwege de kou het eerste stuk rennend gedaan maar al snel ging het bergopwaarts en hadden we het zo warm dat alle kledingstukken uit gingen! De gids had een behoorlijk hoog tempo en het bijhouden was lastig, mijn conditie is duidelijk afgenomen! Boven kon ik niet stoppen met foto’s maken en veel te snel naar mn zin moesten we alweer naar beneden. Bay of Fire was een mooi strand waar we heerlijk konden ontspannen zodat we weer wat energie hadden om Wineglass Bay te verkennen. Ook weer een flinke wandeling maar het knerpende witte zand en de blauwe zee was prachtig. Leuk was Bruny Island maar lang niet zo indrukwekkend als Port Arthur. Een gevangenis waar gevangenen zonder gevangenismuren maar wel onder erbarmelijke omstandigheden leefden. De plek was indrukwekkend vanwege de geschiedenis maar ook de natuur was adembenemend! Verder nog fudge, zalm, honing en kaas geproefd, vele spelletjes gedaan en een gezellige week gehad met de groep.
Veel te snel voor mijn gevoel moest ik Tasmanië verlaten voor Nieuw Zeeland. ’s Ochtends vroeg vertrok mijn vliegtuig naar Melbourne, die natuurlijk vertraging had, en na een hele lange tussenstop vertrok mijn vliegtuin, natuurlijk te laat, van Melbourne naar Auckland. Daar kwam ik ’s nachts aan en de bus bracht me naar het centrum. De ontzettend aardige buschauffeur vertelde me hoe ik moest lopen naar het hostel maar na het opvolgen van haar instructies kwam ik uit op een begraafplaats.. hmm dit was toch niet het hostel dat ik geboekt had! Met een 20 kg zware backpack midden in de nacht verder zoekend vond ik het hostel daarna gelukkig snel. Dit zijn toch mijn minder favoriete momenten op de reis! Een aantal dagen in Auckland gebleven, was niet helemaal de planning maar bij mijn vliegticket kreeg ik een gratis virusje. Als Nederlander waardeer je natuurlijk alles wat je gratis krijgt! Behoorlijk trots op mezelf was ik met het besluit om langer in het hostel te blijven ipv mee te gaan met de tour. Normaal gesproken ga ik gewoon door als ik me wat minder lekker voel maar deze keer gedroeg ik toch een keer verstandig! Na twee dagen al behoorlijk opgeknapt en kon de reis gaan beginnen. Eerst naar Paihai wat in het noorden van Nieuw Zeeland ligt. Ook hier had ik weer een gezellige groep waarmee ik wandelingen heb gemaakt en mee ben geweest naar de pub. Vervolgens naar beneden gereisd; in Waitomo de grotten met glimwormen bezocht. Die kleine beestje produceren nog behoorlijk wat licht! In Rotorua me verwonderd over het vulkanische landschap en de zwavelgeur die nadrukkelijk aanwezig is. Nog nooit had ik bubbelende modderbaden en dampende meren gezien. Het water had de gekste kleuren; van felgroen tot oranje rood, met ontzettend veel stoom of alleen maar bubbels. Echt heel bijzonder. In Rotorua ook naar Hobbiton geweest; de movie set van The Lord Of The Rings. Op het eind van de tour voelde ik me dan ook een echte hobbit!
Geslapen bij een Maori familie (de oorspronkelijke bewoners van Nieuw Zeeland) en van alles geleerd over hun cultuur. Na de welkoms ceremonie de Haka dans geleerd. Verder veel te weten gekomen over hun gebruiken, geloof en manier van leven. Vervolgens was het tijd om verder te reizen naar Taupo. Vanwege het prachtige weer besloten om een skydive te doen. Toch wel behoorlijk zenuwachtig naar het centrum waar we allerlei instructies kregen. Toen ik eenmaal goed ingepakt was waren de zenuwen gezakt en had ik er alleen maar zin in! Zitten in een klein vliegtuigje was al een leuke ervaring die 20 minuten mocht duren. Daarna was het toch echt tijd om de deur van het vliegtuigje te openen. Op 1500 feet hoogte uit een vliegtuig gaan hangen was toch een beetje vreemd! De vrije val was echt heel eng, vooral omdat we ontzettend snel rondjes draaiden! Gelukkig ging de parachute open en kon ik genieten van de omgeving. Die avond zo moe van alle spanning van die dag dat ik na de pub quiz meteen mn bed in ging!
Een ander hoogtepunt van het noorder eiland was toch wel Blue Duck Station. Een schapenfarm die veel doet aan het behouden van de zeldzame blauwe eend. Het afgelegen boerenbedrijf zet vallen om ongedierte zoals muizen, wezels en ratten te vangen zodat die de eieren van de eenden niet kunnen stelen. Ook worden wilde geiten en zwijnen afgesloten voor de eend. Zo veel mogelijk vlees van de gevangen en gedode dieren wordt gebruikt; om zelf te eten, voor het maken van producten en de resten voor de varkens. Het vee van de boerderij staat achter hekken zodat de eend zich voort kan planten. Helaas heb ik deze zeldzame blauwe eend niet zelf mogen bewonderen, al heb ik er natuurlijk wel naar gezocht. Een mooie maar blubberige en glibberige wandeling gedaan naar de plek waar de beestjes zouden zitten maar ze waren er helaas niet. Wel veel ander (on)gedierte gezien en ’s avonds genoten van een kampvuur bij een heldere sterrenhemel!
Twee dagen geleden naar het National Park gegaan om de Tongariro Alpine Crossing te doen. Een 20 km lange wandeling over en tussen verschillende vulkanen. Na een zorgvuldige voorbereiding konden we van start. Na 4 km kwamen we aan bij Mt Ngauruhoe (ook wel bekend als Mount Doom uit The Lord Of The Rings) en onverwachts besloten om deze vulkaan van 2291m hoog ook maar te beklimmen. Het eerste stuk ging prima maar al snel veranderde de berg van zandgrond naar steengrond waarbij de stenen vaak los zaten. Hierdoor hadden we weinig grip en kwam ik een stuk minder snel vooruit. Doordat het zo steil is was ik bang te vallen. Onderweg een aantal keer getwijfeld of ik op zou geven maar uiteindelijk toch doorgegaan. Na zo’n 2 uur klimmen trots en moe de top gehaald. Wat was het bijzonder om krater te zien maar ook het landschap was indrukwekkend. Gegeten, foto’s genomen maar al snel weg het tijd voor de tocht naar beneden. Die was nog erger dan omhoog! Gelukkig kreeg ik hulp om al surfend naar beneden te gaan. Een aantal keer flink gevallen waardoor ik nu vol zit met schrammen en blauwe plekken. Maar beneden ben ik gekomen! Toen hadden we nog 16 km te gaan tussen de kraters, over de vulkanen, langs baby blauwe meren en het laatste stuk door een bos. Een erg zware maar mooie tocht waar ik wel even van bij moest komen! Gelukkig kon dat in Wellington, de hoofdstad die bekend staat om de vele wind. Dat heb ik inmiddels gemerkt! Het museum Te Papa heeft ontzettend interessante exposities en natuurlijk is er ook geshopt in Wellington.
Wat heb ik tot nu toe ontzettend veel geluk gehad met het weer. De zon is fel en warm en de blauwe lucht maakt het hele plaatje compleet. Vanochtend voelde ik een aardbeving wat weer een nieuwe ervaring was! Nieuw Zeeland voegt weer een tal van nieuwe ervaringen en indrukken toe aan mijn lijstje en ik ben pas op de helft! Gelukkig heb ik nog een paar weken om te genieten!
Op 18 april afscheid genomen op mijn werk in het Carrington Hotel. Een ontzettend lieve kaart gehad en mooie bloemen. Maar een echt afscheid was het nog niet want de planning is om in juni weer terug te komen. Op 19 april om 3 uur ’s nachts mijn bed uit om op tijd te zijn voor mijn vlucht naar Tasmanië. De eerste dag in Hobart rondgewandeld, de brug bewonderd en genoten van de zon. Opgehaald door Jump Tours waar we met 7 personen de eerste dagen doorbrachten. Door de herfst hebben de bomen allerlei verschillende kleuren en de autorit van Hobart naar Tullah de hele weg naar buiten gekeken om al het moois te bewonderen. Gestopt voor een wandeling, een waterval en een Pademelon (soort kangoeroe) gespot. De tweede dag van de tour regende het de hele dag. De wandeltocht was dan ook behoorlijk nat maar de waterval en super hoge touwbrug maakten een hoop goed. Veel lol gehad op de zandduinen waar we op de gekste manieren van af sprongen. Nat, koud en met zand overal zagen we er niet al te best meer uit totdat we in een super koud meer sprongen, daarna gloeide ik helemaal! Op de derde dag zag je duidelijk dat het gevroren had maar de zon was ook ruimschoots aanwezig. Het beklimmen van Cradle Mountain stond op het programma. Vanwege de kou het eerste stuk rennend gedaan maar al snel ging het bergopwaarts en hadden we het zo warm dat alle kledingstukken uit gingen! De gids had een behoorlijk hoog tempo en het bijhouden was lastig, mijn conditie is duidelijk afgenomen! Boven kon ik niet stoppen met foto’s maken en veel te snel naar mn zin moesten we alweer naar beneden. Bay of Fire was een mooi strand waar we heerlijk konden ontspannen zodat we weer wat energie hadden om Wineglass Bay te verkennen. Ook weer een flinke wandeling maar het knerpende witte zand en de blauwe zee was prachtig. Leuk was Bruny Island maar lang niet zo indrukwekkend als Port Arthur. Een gevangenis waar gevangenen zonder gevangenismuren maar wel onder erbarmelijke omstandigheden leefden. De plek was indrukwekkend vanwege de geschiedenis maar ook de natuur was adembenemend! Verder nog fudge, zalm, honing en kaas geproefd, vele spelletjes gedaan en een gezellige week gehad met de groep.
Veel te snel voor mijn gevoel moest ik Tasmanië verlaten voor Nieuw Zeeland. ’s Ochtends vroeg vertrok mijn vliegtuig naar Melbourne, die natuurlijk vertraging had, en na een hele lange tussenstop vertrok mijn vliegtuin, natuurlijk te laat, van Melbourne naar Auckland. Daar kwam ik ’s nachts aan en de bus bracht me naar het centrum. De ontzettend aardige buschauffeur vertelde me hoe ik moest lopen naar het hostel maar na het opvolgen van haar instructies kwam ik uit op een begraafplaats.. hmm dit was toch niet het hostel dat ik geboekt had! Met een 20 kg zware backpack midden in de nacht verder zoekend vond ik het hostel daarna gelukkig snel. Dit zijn toch mijn minder favoriete momenten op de reis! Een aantal dagen in Auckland gebleven, was niet helemaal de planning maar bij mijn vliegticket kreeg ik een gratis virusje. Als Nederlander waardeer je natuurlijk alles wat je gratis krijgt! Behoorlijk trots op mezelf was ik met het besluit om langer in het hostel te blijven ipv mee te gaan met de tour. Normaal gesproken ga ik gewoon door als ik me wat minder lekker voel maar deze keer gedroeg ik toch een keer verstandig! Na twee dagen al behoorlijk opgeknapt en kon de reis gaan beginnen. Eerst naar Paihai wat in het noorden van Nieuw Zeeland ligt. Ook hier had ik weer een gezellige groep waarmee ik wandelingen heb gemaakt en mee ben geweest naar de pub. Vervolgens naar beneden gereisd; in Waitomo de grotten met glimwormen bezocht. Die kleine beestje produceren nog behoorlijk wat licht! In Rotorua me verwonderd over het vulkanische landschap en de zwavelgeur die nadrukkelijk aanwezig is. Nog nooit had ik bubbelende modderbaden en dampende meren gezien. Het water had de gekste kleuren; van felgroen tot oranje rood, met ontzettend veel stoom of alleen maar bubbels. Echt heel bijzonder. In Rotorua ook naar Hobbiton geweest; de movie set van The Lord Of The Rings. Op het eind van de tour voelde ik me dan ook een echte hobbit!
Geslapen bij een Maori familie (de oorspronkelijke bewoners van Nieuw Zeeland) en van alles geleerd over hun cultuur. Na de welkoms ceremonie de Haka dans geleerd. Verder veel te weten gekomen over hun gebruiken, geloof en manier van leven. Vervolgens was het tijd om verder te reizen naar Taupo. Vanwege het prachtige weer besloten om een skydive te doen. Toch wel behoorlijk zenuwachtig naar het centrum waar we allerlei instructies kregen. Toen ik eenmaal goed ingepakt was waren de zenuwen gezakt en had ik er alleen maar zin in! Zitten in een klein vliegtuigje was al een leuke ervaring die 20 minuten mocht duren. Daarna was het toch echt tijd om de deur van het vliegtuigje te openen. Op 1500 feet hoogte uit een vliegtuig gaan hangen was toch een beetje vreemd! De vrije val was echt heel eng, vooral omdat we ontzettend snel rondjes draaiden! Gelukkig ging de parachute open en kon ik genieten van de omgeving. Die avond zo moe van alle spanning van die dag dat ik na de pub quiz meteen mn bed in ging!
Een ander hoogtepunt van het noorder eiland was toch wel Blue Duck Station. Een schapenfarm die veel doet aan het behouden van de zeldzame blauwe eend. Het afgelegen boerenbedrijf zet vallen om ongedierte zoals muizen, wezels en ratten te vangen zodat die de eieren van de eenden niet kunnen stelen. Ook worden wilde geiten en zwijnen afgesloten voor de eend. Zo veel mogelijk vlees van de gevangen en gedode dieren wordt gebruikt; om zelf te eten, voor het maken van producten en de resten voor de varkens. Het vee van de boerderij staat achter hekken zodat de eend zich voort kan planten. Helaas heb ik deze zeldzame blauwe eend niet zelf mogen bewonderen, al heb ik er natuurlijk wel naar gezocht. Een mooie maar blubberige en glibberige wandeling gedaan naar de plek waar de beestjes zouden zitten maar ze waren er helaas niet. Wel veel ander (on)gedierte gezien en ’s avonds genoten van een kampvuur bij een heldere sterrenhemel!
Twee dagen geleden naar het National Park gegaan om de Tongariro Alpine Crossing te doen. Een 20 km lange wandeling over en tussen verschillende vulkanen. Na een zorgvuldige voorbereiding konden we van start. Na 4 km kwamen we aan bij Mt Ngauruhoe (ook wel bekend als Mount Doom uit The Lord Of The Rings) en onverwachts besloten om deze vulkaan van 2291m hoog ook maar te beklimmen. Het eerste stuk ging prima maar al snel veranderde de berg van zandgrond naar steengrond waarbij de stenen vaak los zaten. Hierdoor hadden we weinig grip en kwam ik een stuk minder snel vooruit. Doordat het zo steil is was ik bang te vallen. Onderweg een aantal keer getwijfeld of ik op zou geven maar uiteindelijk toch doorgegaan. Na zo’n 2 uur klimmen trots en moe de top gehaald. Wat was het bijzonder om krater te zien maar ook het landschap was indrukwekkend. Gegeten, foto’s genomen maar al snel weg het tijd voor de tocht naar beneden. Die was nog erger dan omhoog! Gelukkig kreeg ik hulp om al surfend naar beneden te gaan. Een aantal keer flink gevallen waardoor ik nu vol zit met schrammen en blauwe plekken. Maar beneden ben ik gekomen! Toen hadden we nog 16 km te gaan tussen de kraters, over de vulkanen, langs baby blauwe meren en het laatste stuk door een bos. Een erg zware maar mooie tocht waar ik wel even van bij moest komen! Gelukkig kon dat in Wellington, de hoofdstad die bekend staat om de vele wind. Dat heb ik inmiddels gemerkt! Het museum Te Papa heeft ontzettend interessante exposities en natuurlijk is er ook geshopt in Wellington.
Wat heb ik tot nu toe ontzettend veel geluk gehad met het weer. De zon is fel en warm en de blauwe lucht maakt het hele plaatje compleet. Vanochtend voelde ik een aardbeving wat weer een nieuwe ervaring was! Nieuw Zeeland voegt weer een tal van nieuwe ervaringen en indrukken toe aan mijn lijstje en ik ben pas op de helft! Gelukkig heb ik nog een paar weken om te genieten!
-
13 Mei 2016 - 06:14
Susanne:
Jeetje Suus wat heerlijk om te lezen dit. Klinkt echt als genieten! Veel plezier nog xxx -
13 Mei 2016 - 07:08
Jeanette:
Leuk Suus! Gaaf om te lezen. Heel veel plezier nog daar. Enjoy! -
13 Mei 2016 - 12:07
Joyce:
Gaaaaaaafffff....wat een leuke dingen heb je weer gedaan joh....skydive.....aaarrgghhhh doodeng. Maar jij doet t gewoon. Volgens mij staat er bij terugkomst nog maar weinig op je bucketlist. Geniet nog lekker...volgens mij ben je nog niet echt aan t aftellen.... -
15 Mei 2016 - 09:34
Jessica :
Lieve Suus,
Weer een fantastisch verslag! Zo leuk om te lezen :)
Ik ben benieuwd naar je volgende avonturen.
Liefs Jessica -
15 Mei 2016 - 13:45
Els/mama:
Suus, heel leuk en fantastisch verslag wat je allemaal uitgevoerd heb. Je geniet duidelijk van alle leuke ervaringen (ook mindere). Veel plezier nog verder, we missen je wel hoor!. Kus mam. -
15 Mei 2016 - 19:53
Ton, Tiny En Jan:
En ja hoor..... ben er weer helemaal voor gaan zitten. Wat beleef en zie jij veel Suus. Ik heb af en toe het gevoel dat jij je bed niet ziet en dat het wel heel intensief en soms ook echt spannend is! Blijf genieten, veel plezier en we kijken alweer uit naar het volgende reisverslag.
Liefs Ome Ton, Tante Tiny en Jan -
17 Mei 2016 - 12:50
Jos Beugelsdijk:
Susanne, je kan zo wel een boek gaan schrijven met al die ervaringen. Abzeilen van een berg, met de Maori's dansen, eenden beschermen, skydrive doen (is dat rondjes draaien niet te voorkomen dan?) en een krater van binnen bekeken. Zo zie je nog eens wat. Succes daar en heel veel plezier. -
26 Mei 2016 - 08:55
Wil V.d. Berg:
Hallo Susanne, GEFELICITEERD met je verjaardag!
Echt heel leuk al die verhalen van jou te lezen, wat is het hier dan saai in Nederland. Blijf ervan genieten hoor, want die laatste maandjes gaan veel harder dan de eerste maanden.
Lieve groetjes Wil.
-
28 Mei 2016 - 18:28
Johan En Nel:
Hoi Susanne, Gefeliciteerd met je verjaardag.
Dit wordt vast een bijzondere dag. Heel anders dan dat je gewend bent.
Bedankt voor de fantastische verhalen. Zo als je schrijft beleef je het ook.
nog heel veel plezier en lekker genieten.
Groeten van de hele familie , een dikke kus van tante Nel.xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
