Van Perth naar Sydney
Door: Susanne
Blijf op de hoogte en volg Susanne
25 Februari 2016 | Australië, Sydney
Op 23 januari was het eindelijk zover, mijn vader kwam laat in de avond in Perth aan! De volgende morgen moest ik hem om half 10 wekken, hij had toch wel een beetje last van een jetlag! De eerste dag Kingspark en het centrum gezien. Rottnest Island stond daarna op het programma waar we met een fiets over het eiland zijn gecrost. We hadden het geluk een giftige slang te ontmoeten, dolfijnen, vele spinnen, quokka’s en een zeearend te zien. Op Australia Day (26 januari) naar Fremantle; de gevangenis van binnen bekeken en naar de markt gegaan. ’s Avonds was er groot feest in Perth City; het leek wel kermis! Attracties, eten en drinken maar ook stunt vliegtuigen en brommers die door de lucht vlogen. Australia Day werd afgesloten met een half uur vuurwerk die ondersteund werd door muziek. Wat was dat ontzettend indrukwekkend!
De dagen in Perth vlogen voorbij en het was tijd om een auto te huren. Na wat strubbelingen konden we de auto toch meenemen en reden we richting Wanneroo. Onderweg kwamen we erachter dat we de kleding nog op de waslijn in Perth hadden hangen, stom! Die de volgende dag maar weer opgehaald; de schone zakdoeken konden we natuurlijk niet missen! In Nambung National Park koala’s gezien en een wandeling gemaakt in het natuurpark. Onze eindbestemming voor die dag was Cervantes maar vanwege een bosbrand in het National Park konden we daar niet komen. Hoort er allemaal bij als je door Australië reist! Dus afgeweken en onze rooftop tent maar in Lancelin neergezet!
Geraldton was een verrassend grote kustplaats waar we meer te weten zijn gekomen over de Batavia die voor de kust van West Australië is gezonken. Jos had, als echte Australiër, het barbecuen inmiddels al lekker onder de knie en dit werd dan ook regelmatig en uitgebreid gedaan! Voordat we vertrokken naar Kalbarri National Park even bij de zeeleeuwen op bezoek geweest. In Kalbarri NP sliepen we op een camping die tevens paardenstal was. Er zaten weinig mensen maar desondanks was het erg gezellig en hebben we bijzondere ontmoetingen meegemaakt. Ook de vliegen, kakkerlakken, muizen en muggen waren gezellig aanwezig!
Eindelijk werd het tijd voor een ‘echte’ wandeling. Naar de Gorge gereden waar we begonnen zijn aan een 8 km lange wandeling. Jos was wat sceptisch; 8 km is toch veel te kort; dat hebben we binnen 2 uur wel gedaan! Dit bleek toch anders dan verwacht. Klimmend en klauterend over de rotsen, soms met gevaar voor eigen leven, kwamen we uiteindelijk weer heelhuids bij het eindpunt aan. Wat was dat een ontzettend gave wandeling! De regen tijdens de wandeling gaf ons een goede reden om even bij te komen! Onderweg nog een wild varken gezien, ja wij waren ook verbaasd! De volgende dag nog zo’n wandeling gedaan, al was deze iets korter want we moesten weer verder.
Denham was een verrassend klein dorpje waar we naar een oude schapenfarm zijn gegaan. Leuk om te zien hoe dat vroeger ging; en met die hitte konden we ons voorstellen dat het een zware baan moest zijn geweest. Na een stuk fruit en foto’s van de familie Emu te hebben genomen naar Francois Peron National Park. Helaas ging in het park de auto (koppelingsplaat) kapot, balen! Gelukkig werden we door 2 ontzettend aardige rangers gered die voor ons het autobedrijf belden; er was namelijk geen telefoonbereik meer! De auto werd weggesleept en wij gingen naar een hostel in de buurt. De dagen daarna was het wachten, bij het autobedrijf langs en we kregen een lift naar Monkey Mia. Daar wilde dolfijnen van dichtbij gezien en een mooie toch gemaakt op een boot waarbij we meer te weten kwamen over het parelvissen. Na drie dagen wachten konden we weer op weg, Carnarvon here we come! De wonderlijke verschijning van de strombolites bekeken, een oude telegraaflijn gezien, gestopt voor mooie uitzichten en om de haaien te zien.
Carnarvon was een wat groter plaatsje waar we maar kort verbleven. Op the One Mile Jetty (een pier van 1 mile) gelopen en natuurlijk gebarbecued. Een aantal van de vele plantages afgeweest om te ontdekken hoe en welke groentes en fruit er groeien. Op de weg naar Coral Bay even gestopt bij de Blow Holes; een gat in de rotsen waar door de druk soms het water naar buiten spuit. In Coral Bay naar het strand gegaan om te gaan snorkelen. Het was Jos zijn eerste keer dat hij zoiets deed en oefenen was wel nodig. Hilarisch hoe hij elke keer proestend boven kwam omdat er water in zijn snorkel zat (hij leek wel een diepzeeboot!) of zijn bril besloeg! Maar oefening baarde kunst en uiteindelijk ging het beter. Hij was verrast dat er ‘plantjes’ (ontzettend mooi koraal) onder water groeide waar vele mooi gekleurde vissen omheen zwommen. Na deze hilarische oefening werd het tijd voor het echte werk; met een boot de zee op. De eerste duik deden we samen, rustig aan en genietend van al het moois onder water. De tweede stop was om met een Mantra Ray (een rog van ongeveer 2 m) te zwemmen. Hiervoor moesten we hard zwemmen om hem bij te houden maar wat was het gaaf om te zien. Bij de laatste duik zwommen we boven de grijze rifhaaien.
Onze 4w drive hadden we echt wel nodig om bij Kennedy Range Park te komen. Daar was het inmiddels 47 graden maar toch aan de wandel gegaan. Veel water mee, hoed op, zonnebrand op en gaan! Elke 200 m even stoppen in de schaduw om wat te drinken was wel nodig! Dat kan je je waarschijnlijk niet voorstellen in dat koude Nederland! Bij de auto was alles zo heet dat je het bijna niet op kon pakken. De rooftop tent uitgeklapt zodat we nog wat schaduw hadden. De vliegen begonnen behoorlijk irritant te worden en de hitte was echt ondraaglijk! Maar… wat een ervaring! Besloten om weer terug te rijden naar het zuiden ivm de tijd dus twee dagen auto zaten op ons te wachten. De belangrijkste stop op de terugweg was De Pinnacles; ook weer zo’n prachtig natuurfenomeen! In Perth de auto ingeleverd, het kamperen was voorbij, en snel een vliegticket naar Sydney geboekt. Daar overnacht in Manley waardoor we vaak konden genieten van de prachtige ferrytocht waar we overzicht hadden over de stad. Over de Harbour Bridge gelopen, door wijk ‘the rocks’ gestruind, het operahouse bewonderd, gewinkeld, Hyde Park, the botanica garden en St Mary’s Cathedral bezocht. Wat hebben we veel gezien in Sydney! Nog een paar dagen naar de Blue Mountains geweest. Een natuurpark ter grootte van België op een steenworp afstand van Sydney. Daar vele mooie wandelingen gemaakt waarbij we soms niet wisten waar we moesten kijken of waar we moesten lopen! Prachtige natuur met grote watervallen. alle geluiden, de frisse lucht, de verschillende soorten natuur, de lastige wandeling; het was top! De reis samen afgesloten in Sydney met een voorstelling in het Operahouse en een diner.
Wat was het fantastisch en bijzonder om samen met mijn vader te reizen en wat was het lastig om weer afscheid te nemen! Allebei hebben we ontzettend genoten en denken er met een grote glimlach op terug.
Inmiddels is Jos weer veilig thuisgekomen en ben ik naar Katoomba (bij de Blue Mountains) afreist om aan het werk te gaan. Nog niet genoeg van het verslag en alle foto’s die erbij geplaatst zijn? Jos zit ook vol met foto’s en verhalen die hij graag met jullie wil delen!
De dagen in Perth vlogen voorbij en het was tijd om een auto te huren. Na wat strubbelingen konden we de auto toch meenemen en reden we richting Wanneroo. Onderweg kwamen we erachter dat we de kleding nog op de waslijn in Perth hadden hangen, stom! Die de volgende dag maar weer opgehaald; de schone zakdoeken konden we natuurlijk niet missen! In Nambung National Park koala’s gezien en een wandeling gemaakt in het natuurpark. Onze eindbestemming voor die dag was Cervantes maar vanwege een bosbrand in het National Park konden we daar niet komen. Hoort er allemaal bij als je door Australië reist! Dus afgeweken en onze rooftop tent maar in Lancelin neergezet!
Geraldton was een verrassend grote kustplaats waar we meer te weten zijn gekomen over de Batavia die voor de kust van West Australië is gezonken. Jos had, als echte Australiër, het barbecuen inmiddels al lekker onder de knie en dit werd dan ook regelmatig en uitgebreid gedaan! Voordat we vertrokken naar Kalbarri National Park even bij de zeeleeuwen op bezoek geweest. In Kalbarri NP sliepen we op een camping die tevens paardenstal was. Er zaten weinig mensen maar desondanks was het erg gezellig en hebben we bijzondere ontmoetingen meegemaakt. Ook de vliegen, kakkerlakken, muizen en muggen waren gezellig aanwezig!
Eindelijk werd het tijd voor een ‘echte’ wandeling. Naar de Gorge gereden waar we begonnen zijn aan een 8 km lange wandeling. Jos was wat sceptisch; 8 km is toch veel te kort; dat hebben we binnen 2 uur wel gedaan! Dit bleek toch anders dan verwacht. Klimmend en klauterend over de rotsen, soms met gevaar voor eigen leven, kwamen we uiteindelijk weer heelhuids bij het eindpunt aan. Wat was dat een ontzettend gave wandeling! De regen tijdens de wandeling gaf ons een goede reden om even bij te komen! Onderweg nog een wild varken gezien, ja wij waren ook verbaasd! De volgende dag nog zo’n wandeling gedaan, al was deze iets korter want we moesten weer verder.
Denham was een verrassend klein dorpje waar we naar een oude schapenfarm zijn gegaan. Leuk om te zien hoe dat vroeger ging; en met die hitte konden we ons voorstellen dat het een zware baan moest zijn geweest. Na een stuk fruit en foto’s van de familie Emu te hebben genomen naar Francois Peron National Park. Helaas ging in het park de auto (koppelingsplaat) kapot, balen! Gelukkig werden we door 2 ontzettend aardige rangers gered die voor ons het autobedrijf belden; er was namelijk geen telefoonbereik meer! De auto werd weggesleept en wij gingen naar een hostel in de buurt. De dagen daarna was het wachten, bij het autobedrijf langs en we kregen een lift naar Monkey Mia. Daar wilde dolfijnen van dichtbij gezien en een mooie toch gemaakt op een boot waarbij we meer te weten kwamen over het parelvissen. Na drie dagen wachten konden we weer op weg, Carnarvon here we come! De wonderlijke verschijning van de strombolites bekeken, een oude telegraaflijn gezien, gestopt voor mooie uitzichten en om de haaien te zien.
Carnarvon was een wat groter plaatsje waar we maar kort verbleven. Op the One Mile Jetty (een pier van 1 mile) gelopen en natuurlijk gebarbecued. Een aantal van de vele plantages afgeweest om te ontdekken hoe en welke groentes en fruit er groeien. Op de weg naar Coral Bay even gestopt bij de Blow Holes; een gat in de rotsen waar door de druk soms het water naar buiten spuit. In Coral Bay naar het strand gegaan om te gaan snorkelen. Het was Jos zijn eerste keer dat hij zoiets deed en oefenen was wel nodig. Hilarisch hoe hij elke keer proestend boven kwam omdat er water in zijn snorkel zat (hij leek wel een diepzeeboot!) of zijn bril besloeg! Maar oefening baarde kunst en uiteindelijk ging het beter. Hij was verrast dat er ‘plantjes’ (ontzettend mooi koraal) onder water groeide waar vele mooi gekleurde vissen omheen zwommen. Na deze hilarische oefening werd het tijd voor het echte werk; met een boot de zee op. De eerste duik deden we samen, rustig aan en genietend van al het moois onder water. De tweede stop was om met een Mantra Ray (een rog van ongeveer 2 m) te zwemmen. Hiervoor moesten we hard zwemmen om hem bij te houden maar wat was het gaaf om te zien. Bij de laatste duik zwommen we boven de grijze rifhaaien.
Onze 4w drive hadden we echt wel nodig om bij Kennedy Range Park te komen. Daar was het inmiddels 47 graden maar toch aan de wandel gegaan. Veel water mee, hoed op, zonnebrand op en gaan! Elke 200 m even stoppen in de schaduw om wat te drinken was wel nodig! Dat kan je je waarschijnlijk niet voorstellen in dat koude Nederland! Bij de auto was alles zo heet dat je het bijna niet op kon pakken. De rooftop tent uitgeklapt zodat we nog wat schaduw hadden. De vliegen begonnen behoorlijk irritant te worden en de hitte was echt ondraaglijk! Maar… wat een ervaring! Besloten om weer terug te rijden naar het zuiden ivm de tijd dus twee dagen auto zaten op ons te wachten. De belangrijkste stop op de terugweg was De Pinnacles; ook weer zo’n prachtig natuurfenomeen! In Perth de auto ingeleverd, het kamperen was voorbij, en snel een vliegticket naar Sydney geboekt. Daar overnacht in Manley waardoor we vaak konden genieten van de prachtige ferrytocht waar we overzicht hadden over de stad. Over de Harbour Bridge gelopen, door wijk ‘the rocks’ gestruind, het operahouse bewonderd, gewinkeld, Hyde Park, the botanica garden en St Mary’s Cathedral bezocht. Wat hebben we veel gezien in Sydney! Nog een paar dagen naar de Blue Mountains geweest. Een natuurpark ter grootte van België op een steenworp afstand van Sydney. Daar vele mooie wandelingen gemaakt waarbij we soms niet wisten waar we moesten kijken of waar we moesten lopen! Prachtige natuur met grote watervallen. alle geluiden, de frisse lucht, de verschillende soorten natuur, de lastige wandeling; het was top! De reis samen afgesloten in Sydney met een voorstelling in het Operahouse en een diner.
Wat was het fantastisch en bijzonder om samen met mijn vader te reizen en wat was het lastig om weer afscheid te nemen! Allebei hebben we ontzettend genoten en denken er met een grote glimlach op terug.
Inmiddels is Jos weer veilig thuisgekomen en ben ik naar Katoomba (bij de Blue Mountains) afreist om aan het werk te gaan. Nog niet genoeg van het verslag en alle foto’s die erbij geplaatst zijn? Jos zit ook vol met foto’s en verhalen die hij graag met jullie wil delen!
-
26 Februari 2016 - 08:38
Joyce:
jeetje suus....wat n prachtig verslag weer. en wat zijn jullie actief.
gaaf die tent zo boven op de auto.
echt genoten met n grote G....blijven doen maar dat is volgens mij geen probleem.
succes met werken. -
26 Februari 2016 - 14:59
Linda Van Leeuwen:
Wat een mooie ervaringen weer! En dit kee samen met je vader. Onvergetelijk voor jullie beiden.
Groetjes,
Linda -
26 Februari 2016 - 23:36
Jessica:
Wat leuk om je verslag te lezen Suus. Heel gaaf dat je een stuk van je reis met je vader hebt kunnen delen! Veel succes weer met werken, dat zal even wennen zijn :) ik ben erg benieuwd waar je deze keer beland!
Liefs Jessica -
27 Februari 2016 - 09:40
Anne:
Wauw suus! Wat een prachtig verhaal en prachtige foto's! Het ziet er allemaal geweldig uit. Hoe is het nu zonder paps? Even wennen denken. Maar je hebt het daarvoor ook de hele tijd alleen gedaan, dus je kan het! Blijf vooral déze leuke berichten met ons delen, want het is geweldig om re horen en leden dat je het goed hebt. En ons totaal niet mist! :)
Op naar de volgende bestemming! Lufjoe -
27 Februari 2016 - 09:59
Lisette:
Jeetje wat een avonturen in al die maanden dat je er zit en wat een schitterend land als ik de foto's zo zie. Onze zus en vader geweest en mama en ik moeten je nog even paar maandjes missen. Papa heeft zo erg genoten, heel leuk om al die verhalen te horen. En wij hebben de eerste 100 foto's al gezien, 1/10 gehad :-). We hebben het maar in stukken opgeknipt want Kris werd een beetje ongeduldig na 10x ongeveer dezelfde foto te hebben gezien, hahaha. Die tent op de auto had ik ook wel in willen slapen, gave ervaring! Nou we blijven weer appen en foto's en filmpjes sturen! Succes met het werken daar, dikke kus van ons -
28 Februari 2016 - 12:59
Johan En Nel Van Grieken.:
Hoi Susanne,
Wat een prachtig verslag, nu Jos weg was had je daar de tijd voor.
Hij heeft echt genoten samen met jou.
Nog veel succes met je verdere reis.
Gr.familie van Grieken -
28 Februari 2016 - 20:48
Joyce:
Wat leuk weer om te lezen! Bijzonder om zo'n gedeelte van je reis samen met je vader te kunnen maken. Veel plezier weer op de volgende stop van je reis. -
01 Maart 2016 - 21:27
Ome Ton. Tante Tiny En Jan:
Susanne, elke keer weer genieten wij van je verslag. Wat leuk om met je vader zoveel te gaan bekijken.
Kan me voorstellen dat je het wel jammer vond dat hij weer terug ging (net als Debby trouwens).
Nu aan het werk om verder te reizen en weer mooie verhalen te schrijven.
Veel succes en geniet ervan!! -
04 Maart 2016 - 02:27
Manon:
Ik heb ook zin in barbecue! -
07 Maart 2016 - 09:32
Els:
Nou Suus een heel mooi verslag, weet nu precies wat jullie allemaal gedaan hebben. Heb al veel foto's van je vader gezien. Hij had hier veel last van het koude weer. Is ontzettend bruin geworden, durf niet meer naast hem te staan. Ze zeggen dan waarschijnlijk zwarte en witte Piet. Nu nog een poosje werken en dan naar verder op je nieuwe avontuur tegemoet. Missen je, kusjes mam
-
25 Maart 2016 - 08:23
Milou:
Wat een mooie verhalen weer suus! Echt bijzonder, zo met je vader op stap. En prachtige fotos! Hier komt eindelijk de lente een beetje door, al is t vandaag regenachtig. Fijn dat de zomer er weer aankomt!! -
07 April 2016 - 09:41
Bianca:
Wow Suus. Wat een belevenissen weer. Wat heerlijk om dit met je vader gedaan te hebben. Dat bljjven jullie altijd samen koesteren.
Wel,lastig na die fijne periode om weer afscheid van elkaar te nemen.
Maar dit pakken ze jullie nooit meer af!
De tijd vliegt en blijf dus vooral genieten!
Groetjes Bianc
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
