Nieuw Zeeland
Door: Susanne Beugelsdijk
Blijf op de hoogte en volg Susanne
21 Juni 2016 | Nieuw Zeeland, Wellington
Na een fantastische reis op het noordereiland van Nieuw Zeeland bracht de ferry me naar het zuidereiland. De tocht duurde zo’n 3 uur waarvan ik 2 uur buiten heb gestaan, het uitzicht was prachtig maar ik was bevroren! De ferry was super groot; vele vrachtwagens en auto’s stonden in het laadruim en boven waren kamers, een grote algemene ruimte en zelfs een bioscoop!
Op het zuidereiland kennis gemaakt met de nieuwe groep. Nog een beetje onwennig want zij hadden al lang met elkaar gereisd en ik kwam er als nieuweling bij. Maar al snel aansluiting gevonden en veel nieuwe mensen leren kennen.
Na een wijnproeverij kwamen we in Abel Tasman National Park aan. Daar een zeiltocht zonder zeil gedaan die ons naar een baai bracht. Vanuit daar weer terug gewandeld naar het hostel. Een mooie wandeling waarbij we eerst verkeerd liepen! Gelukkig vroeg iemand zich hardop af waarom de pijlen de andere kant op stonden?! ’s Avonds naar de openlucht bioscoop met popcorn gegaan, die overigens niet te eten was!
Verder naar Westpoort, waar het alleen maar geregend heeft! Helaas regende het in Franz Joseph ook flink waardoor de glacier walk aan mijn neus voorbij ging omdat de helikopter niet kon vliegen. Hier baalde ik enorm van maar tegelijkertijd genoot ik van de reacties van de anderen. Sommigen deden zo dramatisch dat de wandeling niet door ging, echt hilarisch! Dan maar zelf een wandeling gedaan, lang niet zo spectaculair en behoorlijk nat! Maar de Franz Joseph glacier kon ik van mijn lijstje afstrepen.
In Wanaka was het prachtig weer en het was een sfeervol dorpje. In het hostel iemand leren kennen die graag een wandeling wilde maken, daar was ik ook wel voor in. Dus een groepje gevormd en berg op en af gewandeld. De volgende dag met Esther (waarmee ik al enkele dagen op trok) liftend naar Roys Peak. Naar boven was echt een hele klim, vooral het laatste stukje met de sneeuw maakte het lastig en glad. Maar de zware tocht was het helemaal waard, wat een uitzicht! Naar beneden ging sneller maar was ook zwaarder voor de spieren. Weer liftend terug waar we opgepropt in de auto lagen (letterlijk liggend!) om mee te kunnen rijden. Het was duidelijk een auto van een backpacker; die lucht! Een gezellige avond met de lokals in de pub gehad.
Ook Queenstown was een ontzettend leuk stadje. Daar ook weer verschillende wandelingen berg op en af gedaan. Bij de ene wandeling moest ik met de stoeltjeslift omhoog. Aan het begin lag er nog niet veel sneeuw maar uiteindelijk liep ik tot mn knieën in de sneeuw! Eenmaal terug in het hostel was ik behoorlijk koud, gelukkig waren mijn kleding en schoenen verrassend snel droog! Verder veel gefeest in Queenstown, het was een lange tijd geleden dat ik zo flink gedanst had!
Op mijn verjaardag reisde ik verder naar beneden. Erg leuk dat enkele reisgenootjes mijn verjaardag hadden onthouden en een klein cadeautje voor me hadden geregeld. De weg naar Milford Sounds was al erg mooi maar de fjorden waren zo onvoorstelbaar indrukwekkend. Wat voelde ik me nietig in dat immens grote landschap! Vervolgens naar Gunn’s Camp, een oud werkkamp waar tunnel- en wegenbouwers met hun gezin woonden. Bijzonder om daar te slapen; energie die 4 uur per dag via een generator geproduceerd werd en het was ergens ver weg van de bewoonde wereld. Spelletjes gedaan, een puzzel gemaakt en een gezellige avond gehad.
Verder naar beneden richting het zuidpuntje van Nieuw Zeeland; Steward Island. Deze ferry rit was iets minder plezierig; ontzettend misselijk kwam ik aan! ’s Avonds een Kiwi gespot, de nationale vogel en dat moest natuurlijk gevierd worden! De volgende dag een auto (lees: wrak) gehuurd en in twee uur het hele eiland verkend! Met de ferry terug en de bus terug naar Queenstown.
De Stray Bus bracht me verder naar Mount Cook. Ik had ‘even’ mijn ogen dicht en bij het open doen lag er ineens 50 cm sneeuw! Opvallend waren wel de schone wegen, geen sneeuw op het asfalt te bekennen! In Mount Cook langer gebleven. Een wandeling gemaakt met Sjoerd naar een meer. Dat meer was bevroren en we konden daar prachtige foto’s maken. Lachwekkend was dat Sjoerd zijn telefoon op het ijs liet vallen, zo’n 4 meter van de kant. Niets geen stok of iets te bekennen dus hij moest echt zelf het ijs op! Kleding uit en glijden maar! Gelukkig had hij zijn telefoon net op tijd te pakken voordat hij door het ijs zakte. Snel terug naar het hostel, wat nog wel zo’n 2 uur lopen was. De andere dagen een sneeuwpop in elkaar geknutseld en binnen bij de open haard genoten van de sneeuwstorm!
Op de weg naar Rangitata het babyblauwe meer Tekapo bezocht. Ook deze wandeling naar het puntje van de berg was mooi. In Kaikoura op bezoek gegaan bij de zeeleeuwen. Deze waren lekker aan het genieten van het zonnetje op het midden van het pad. Ook de babycrèche van zeeleeuwen bezocht bij een waterval. Erg gaaf om al die kleine beestjes te zien spelen in het water.
Nog even langs bij een Nederlands bakkerijtje waar ik lekker droge boterkoek gegeten heb! Op de ferry dolfijnen gezien en de laatste dagen in Wellington doorgebracht.
Inmiddels is mijn Nieuw Zeeland avontuur afgelopen en ben ik weer toegelaten in Australië. Weer begonnen met poetsen in de Blue Mountains, maar dit keer samen met Marjet. Erg gezellig om haar weer te zien na 5 maanden! Nu hard aan het sparen voor de laatste weekjes van mijn reis want er zijn nog flink wat plannen voordat ik jullie weer kom verblijden!
Op het zuidereiland kennis gemaakt met de nieuwe groep. Nog een beetje onwennig want zij hadden al lang met elkaar gereisd en ik kwam er als nieuweling bij. Maar al snel aansluiting gevonden en veel nieuwe mensen leren kennen.
Na een wijnproeverij kwamen we in Abel Tasman National Park aan. Daar een zeiltocht zonder zeil gedaan die ons naar een baai bracht. Vanuit daar weer terug gewandeld naar het hostel. Een mooie wandeling waarbij we eerst verkeerd liepen! Gelukkig vroeg iemand zich hardop af waarom de pijlen de andere kant op stonden?! ’s Avonds naar de openlucht bioscoop met popcorn gegaan, die overigens niet te eten was!
Verder naar Westpoort, waar het alleen maar geregend heeft! Helaas regende het in Franz Joseph ook flink waardoor de glacier walk aan mijn neus voorbij ging omdat de helikopter niet kon vliegen. Hier baalde ik enorm van maar tegelijkertijd genoot ik van de reacties van de anderen. Sommigen deden zo dramatisch dat de wandeling niet door ging, echt hilarisch! Dan maar zelf een wandeling gedaan, lang niet zo spectaculair en behoorlijk nat! Maar de Franz Joseph glacier kon ik van mijn lijstje afstrepen.
In Wanaka was het prachtig weer en het was een sfeervol dorpje. In het hostel iemand leren kennen die graag een wandeling wilde maken, daar was ik ook wel voor in. Dus een groepje gevormd en berg op en af gewandeld. De volgende dag met Esther (waarmee ik al enkele dagen op trok) liftend naar Roys Peak. Naar boven was echt een hele klim, vooral het laatste stukje met de sneeuw maakte het lastig en glad. Maar de zware tocht was het helemaal waard, wat een uitzicht! Naar beneden ging sneller maar was ook zwaarder voor de spieren. Weer liftend terug waar we opgepropt in de auto lagen (letterlijk liggend!) om mee te kunnen rijden. Het was duidelijk een auto van een backpacker; die lucht! Een gezellige avond met de lokals in de pub gehad.
Ook Queenstown was een ontzettend leuk stadje. Daar ook weer verschillende wandelingen berg op en af gedaan. Bij de ene wandeling moest ik met de stoeltjeslift omhoog. Aan het begin lag er nog niet veel sneeuw maar uiteindelijk liep ik tot mn knieën in de sneeuw! Eenmaal terug in het hostel was ik behoorlijk koud, gelukkig waren mijn kleding en schoenen verrassend snel droog! Verder veel gefeest in Queenstown, het was een lange tijd geleden dat ik zo flink gedanst had!
Op mijn verjaardag reisde ik verder naar beneden. Erg leuk dat enkele reisgenootjes mijn verjaardag hadden onthouden en een klein cadeautje voor me hadden geregeld. De weg naar Milford Sounds was al erg mooi maar de fjorden waren zo onvoorstelbaar indrukwekkend. Wat voelde ik me nietig in dat immens grote landschap! Vervolgens naar Gunn’s Camp, een oud werkkamp waar tunnel- en wegenbouwers met hun gezin woonden. Bijzonder om daar te slapen; energie die 4 uur per dag via een generator geproduceerd werd en het was ergens ver weg van de bewoonde wereld. Spelletjes gedaan, een puzzel gemaakt en een gezellige avond gehad.
Verder naar beneden richting het zuidpuntje van Nieuw Zeeland; Steward Island. Deze ferry rit was iets minder plezierig; ontzettend misselijk kwam ik aan! ’s Avonds een Kiwi gespot, de nationale vogel en dat moest natuurlijk gevierd worden! De volgende dag een auto (lees: wrak) gehuurd en in twee uur het hele eiland verkend! Met de ferry terug en de bus terug naar Queenstown.
De Stray Bus bracht me verder naar Mount Cook. Ik had ‘even’ mijn ogen dicht en bij het open doen lag er ineens 50 cm sneeuw! Opvallend waren wel de schone wegen, geen sneeuw op het asfalt te bekennen! In Mount Cook langer gebleven. Een wandeling gemaakt met Sjoerd naar een meer. Dat meer was bevroren en we konden daar prachtige foto’s maken. Lachwekkend was dat Sjoerd zijn telefoon op het ijs liet vallen, zo’n 4 meter van de kant. Niets geen stok of iets te bekennen dus hij moest echt zelf het ijs op! Kleding uit en glijden maar! Gelukkig had hij zijn telefoon net op tijd te pakken voordat hij door het ijs zakte. Snel terug naar het hostel, wat nog wel zo’n 2 uur lopen was. De andere dagen een sneeuwpop in elkaar geknutseld en binnen bij de open haard genoten van de sneeuwstorm!
Op de weg naar Rangitata het babyblauwe meer Tekapo bezocht. Ook deze wandeling naar het puntje van de berg was mooi. In Kaikoura op bezoek gegaan bij de zeeleeuwen. Deze waren lekker aan het genieten van het zonnetje op het midden van het pad. Ook de babycrèche van zeeleeuwen bezocht bij een waterval. Erg gaaf om al die kleine beestjes te zien spelen in het water.
Nog even langs bij een Nederlands bakkerijtje waar ik lekker droge boterkoek gegeten heb! Op de ferry dolfijnen gezien en de laatste dagen in Wellington doorgebracht.
Inmiddels is mijn Nieuw Zeeland avontuur afgelopen en ben ik weer toegelaten in Australië. Weer begonnen met poetsen in de Blue Mountains, maar dit keer samen met Marjet. Erg gezellig om haar weer te zien na 5 maanden! Nu hard aan het sparen voor de laatste weekjes van mijn reis want er zijn nog flink wat plannen voordat ik jullie weer kom verblijden!
-
21 Juni 2016 - 09:18
Ellen:
Suus, wat ontzettend leuk om je verhaal te lezen.
Wat een avontuur beleef je telkens weer!
Tot snel xx el en frank -
21 Juni 2016 - 19:59
Joyce:
Heel leuk weer om te lezen! Geniet nog even van je laatste weken voordat je weer deze kant op komt. -
22 Juni 2016 - 03:59
Manon:
Die foto's heb je gegoogeld en/of gephotoshopt! Of is het daar echt zo mooi? Heerlijk verhaal in ieder geval weer, ik wacht nog op de foto's van een naakte man die naar zijn telefoon glibbert. En superleuk dat Marjet en jij weer herenigd zijn! Stiekem wel een beetje jaloers op haar. Al hoef ik dan weer niet te poetsen... Have more fun dearie! -
22 Juni 2016 - 21:14
Linda Van L:
Leuk verslag weer. Ik was er 15 jr geleden, maar in de zomer, dus geen sprake van sneeuwpoppen! Mooie foto's! Geniet nog de lastste weken! -
24 Juni 2016 - 19:57
Ome Ton, Tante Tiny En Jan:
Suus, het was weer een genot om je verhaal te lezen. Super dat we op deze manier mee mogen genieten van je mooie reis. Maak er nog maar een paar geweldig mooie weken van. We kijken uit naar je thuiskomst. -
25 Juni 2016 - 10:01
Jos Beugeldijk:
Susanne, je kan wel een boek gaan schrijven met al die ervaring. Zeker als je daar een zomer meemaakt in hoge temperaturen en een winter met een sneeuwstorm. Super en leuk om te lezen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
